نیماسا



چند سال پیش به یکی از دوستانم که بسیار در زندگی مشکل داشت پیشنهاد دادم ادامه تحصیل بده تا از این طریق بتونه شغلی هم برای خودش پیدا کنه و در تامین نیاز مالی زندگی مشارکت داشته باشه. در آن روزها معتقد بود که این قدر مشکل داره که حوصله درس خوندن نداره. بهش گفتم اگر بخونی یا نخونی، زمان می‌گذره. پس بخون که چند سال بعد حداقل یک تحصیل‌کرده باشی و از منفعتش استفاده کنی. حالا همان‌طور که اشاره کردم سال‌ها از اون زمان می‌گذره و اکنون ایشون در حال آماده شدن برای آزمون کارشناسی ارشد هست. بماند که خیلی به سختی تحصیل کرد و هنوز هم نتونسته شغل دائمی پیدا کنه. ولی همین که خودش راضی هست و هر چند وقت یک‌بار یادآوری می‌کنه که من تشویقش کردم تا درس بخونه و بابت این انگیزه دادن، قدردانی می‌کنه برام حال خوب به ارمغان داره.  به همین سادگی. ای کاش همگی همین‌طور به هم حال خوب هدیه بدیم. نه این که اگر مسیری رو می‌شناسیم یا از فرصتی مطلع هستیم اون رو پنهان کنیم تا خودمون جلو بریم و جلو بریم. فراموش نکنیم اگر تنها قصد داشته باشیم جلو بریم، اون جلوجلوها تنهایی می‌شه سهم ما از چرخش هر روزه زمین. راستش من قدم زدن در مسیر پیشرفت رو با دیگران، مخصوصا کسانی که دوست‌شون دارم، ترجیح می‌دم.
ارادتمند
زهره مهدیان

چند روز گذشته وقتی اینستاگرام رو باز کردم متوجه شدم یکی از اساتیدم که سال‌ها پیش در داشکده زبان‌های خارجه دانشجوی ایشون بودم، کامنتی از من رو در صفحه خودشون لایک کردند. ولی متوجه شدم که فقط کلمه "ت" در قسمت کامنت تایپ شده. به همین دلیل سریع متن عذرخواهی ارسال کرده و کامنت رو اصلاح کردم. حالا این که چطور این قصور از جانب من سرزده که بدون آن که متوجه بشم این کامنت ارسال شده، بماند که البته جای پیگیری از جانب خودم برای خودم داره تا بلکه دیگه تکرار نشه و باعث شرمندگی‌ام نباشه. ولی چیزی که خیلی متعجبم کرد این بود که استاد نازنین من حتی همان کامنت بی‌معنای من رو لایک کرده بود. در آن لحظه هم خجالت کشیدم هم خیلی خوشحال که درسی گرفتم. یک درس دیگه از یک استاد متواضع و فروتن در عین بزرگی. یادم می‌یاد در همان سال پایان ترم، به استاد گفتم که تدریس شما بی‌نظیر است.امروز بسیار خوشحالم که هنوز با این انسان فرهیخته، حتی در دنیای مجازی در ارتباط هستم. براستی که این گونه است و استاد، در هر حال و احوال و زمانی استاد است و توانایی آموختن دارد. همان‌طور که در کلاس پای تابلو چنان متبحرانه با تقسیم‌بندی مطالب به ما آموختند، در دنیای پر رنگ و ماجرای مجازی هم توانایی آموختن دارند که قضاوت نکنیم و فروتن باشیم و برای شاگرد استاد بمانیم. واقعا که استادی برازنده امثال ایشون هست. نه ما تازه‌کارهای تدریس که هنوز باید راه‌ها رفت و مسیرها پیمود تا استاد شدن. الهی تن شما سلامت جناب آقای دکتر مصلی‌نژاد بزرگوار. الهی دل‌تون شاد استاد نمونه و دوست‌داشتنی و الهی انرژی‌تون روز افزون انسان فرهیخته متواضع.
ارادتمند
زهره مهدیان

تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

راد الکتریک توزیع کننده انواع منابع تغذیه تابلوئی (مبدل برق AC-DC) کارگاه رفوگری تهران parketarta آموزشی رصد 2 تعمیر کولر گازی در رشت جزوات کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث سرمایه گذاری پــــــاســــــــاژ فــــایـــــل کتابفروشی تلفنی اینترنتی شیراز